franny and zooey - tr

yeni bitirdiğim ilginç kitap. j. d. salinger tarzı çok rahat şekilde belli oluyor, okuması -en azından benim için- zor, zahmetli ve konsantrasyon isteyen bir kitaptı 150 sayfa civarı olmasına rağmen. betimleme okumayı severim nispeten ama bundaki betimlemeler ve tasvirler arada sırada gereksiz ve ağır kaçıyordu açıkçası, okuyucuyu kitap başında tutmakta pek başarılı değildi anlayacağınız ama bu çok da mühim ve gerekli bir şey değil, yazarda bitiyor her mevzu en nihayetinde.

the catcher in the rye okuması çok daha keyifli ve sürükleyici bir kitaptı doğruyu söylemek gerekirse lakin bu kitabın anlatmak istediği ve ruhu çok çok daha farklı sanki. yine de içinde kendimden bir şeyler yakaladım ve bu mutlu etti beni. glass ailesinin en küçük iki üyesinin ve annelerinin aralarındaki ilişkiyi gözlemleyip başarılı tahliller okumak çok keyifliydi dediğim gibi zahmetli olmasına rağmen.

kitapta açık konuşmak gerekirse hiçbir şekilde atraksiyon, macera yahut okuyucuyu dinamik tutacak unsur yok kanımca ama salinger kendini okutuyor, bunu da iyi yapıyor.

kitap, hiç beklemediğim yerlere çekildi özellikle ilk bölümden sonra. gerek dini eleştiriler ve tanımlar olsun, gerek aile üyelerinin aralarındaki diyalog olsun. çok farklıydı ve sürprize uğradım fakat önceden de bahsettiğim gibi kitapta birçok insan kendinden bir şey bulacaktır diye düşünüyorum.

özetle; okuma listenizde var ise öne almanıza gerek yok açıkçası ama bence sıkılıyorum, şunu okuyayım bari denilecek tarzda bir kitap da değil. the catcher in the rye sevip yazarı keşfetmek istiyorsanız okumanızı tavsiye ederim. ben yazarın nine short stories kitabını okumak istiyorum tez vakit. franny ve zooey‘den sonra onu okumanızı tavsiye edeceğim ekstradan.

diyeceklerim bu kadar. sevgiler ve iyi okumalar!